Ab van Ligfietscentrum Brielle heeft een stuk geschreven naar aanleiding van onze vakantie.

Ab from the bikeshop wrote a letter because of our trip. Unfortunately we only have a Dutch version.

“Beste Kijkers en lezers,

Laat mij mezelf even introduceren. Mijn naam is Ab (van Abraham) en laat ik die nu toevallig ook net gezien hebben. Naast het feit dat de vier globetrotters hun vervoermiddel bij ons hebben aangeschaft, probeer ik de boys ook wat tips en goede raad mee te geven.”

“Ja, ja… zo gaat dat als er een generatie tussen zit, dan moet je natuurlijk wijs overkomen! Maar eerst even onze eerste kennismaking op een regenachtige zaterdag. Slim natuurlijk om op een natte dag te komen, want dan heeft zo’n ligfietsverhuurder/verkoper natuurlijk véél meer tijd voor je!

Het toeval wil namelijk dat ik zelf tweemaal in Australië ben geweest met en op de fiets. De eerste keer in 1984 voor zes maanden. Veel te kort om zo’n groot land als Australië in zijn geheel te kunnen zien, dus terug naar huis om te werken en te sparen. Eind juni 1984 was ik weer terug in Nederland en in september ontmoette ik een fantastische vrouw, die redelijk snel was over te halen om met mij mee te gaan. Binnen een jaar waren we getrouwd en in oktober 1987 vertrokken we voor een reis van 20 maanden op de fiets, waarvan het eerste jaar door Australië en vervolgens nog drie maanden door Nieuw Zeeland, drie maanden door Amerika en vanuit Lissabon, Portugal in twee maanden naar Brielle. Ineke en ik zijn overigens nog steeds getrouwd (al 22 jaar, waar blijft de tijd?) met elkaar en fietsen af en toe ook nog samen, maar dat terzijde.

Toen Remko en Erik dus de eerste keer bij ons langs kwamen en hun plannen ontvouwden ben ik wat op ze in gaan inpraten en gelukkig zagen ze al snel in dat ze hun fietskeuze beter wat konden bijstellen. Waarom? De twee heren wilden namelijk op een driewieler én een lage racer gaan trekken door verre oorden. Prima fiets natuurlijk zo’n driewieler, maar in de praktijk wat lastig. Loopt de weg scheef, dan zit je zelf ook scheef. Dat is misschien niet zo erg als dat een half uurtje duurt, maar na een hele dag fietsen een stuk vermoeiender, voor met name je rug, dan op een tweewieler, waar je soms niet eens merkt dat de weg naar de bermen toe afloopt. Natuurlijk zijn er in die 19 jaar veel dingen veranderd te Down Under, maar de wegen in veel tropische en subtropische landen moeten het water snel kunnen afvoeren naar de zijkant van de weg, dus lopen daardoor net wat meer af dan bij ons.

Dat was één reden. Verder is het meenemen van zo’n driewieler in een vliegtuig toch een stuk lastiger, maar vooral duurder dan een tweewieler. Aussi kent verder heel veel leuke onverharde wegen waar je met een fiets lekker en vooral rustig (lees: geen of weinig ander verkeer) kunt fietsen. Vanwege de sporen is dat met een meerwielfiets, laten we zeggen, een wat grotere uitdaging. Zo kan ik nog wel even doorgaan, maar de boodschap voor Remko was duidelijk. Erik daarentegen, de fitte en ervaren Erik, die wilde natuurlijk het snelste wat er was: een lowracer! Bagage, tsja, bagage. Kan toch ook wel op zo’n lowracer? Tuurlijk Erik, alles kan, zelfs bagage meenemen op een éénwieler lukt, maar is het handig? Remko moet zich de hele dag uit de naad fietsen om jou bij te houden en jij daarentegen staat de hele tijd ergens te wachten en de weg terug af te turen en jezelf af te vragen: waar blijft die gozer toch? Een driewieler is zwaarder en trager dan een tweewieler. Enfin de keuze bij een volgend bezoek, na wat proefrijden en flink wat koffie en thee, kwam op de Nazca Fuego. Twee stuks graag, want de heren waren het er over eens. Dit is het beste compromis tussen een hele snelle ligfiets en een echte trekkingbike. Sterker nog, er werd gesproken van een derde vriend die misschien ook wel mee wilde. Ze moesten hem er alleen nog even van overtuigen dat een ligfiets het beste vervoermiddel was!

Gelukkig was Sebastian daar zelf na een flinke proefrit ook van overtuigd en koos ook hij voor een Nazca Fuego. Maar wat schetste mijn verbazing? Er kwam nog een vierde musketeer bij en ja hoor, ook Thomas vond de Fuego de beste keus. Over eensgezindheid gesproken! Ja en dan ga je daar natuurlijk wat mee doen. Want niet alleen zijn het vier sympathieke knullen, maar ze hebben ook veel humor. En die humor zullen ze nodig hebben, want als je acht maanden zo intensief met elkaar gaat optrekken, zullen er ongetwijfeld ook wel eens spanningen optreden. Toch heb ik nog geen moment getwijfeld aan het slagen van deze reis. Daarom durf ik het avontuur met deze jongens ook aan. Vier nuchtere Hollandse kerels met veel gevoel voor humor en natuurlijk moeten we niet vergeten dat ze vier fantastische ligfietsen hebben. Goed gereedschap is het halve werk fietsenmaker! De tassen zijn van het merk Radical. De zijtassen, ook wel “banaantassen” genoemd zijn ieder 35 liter groot. De toptassen zijn 20 liter. Iedere berijder heeft zo 90 liter bagageruimte tot zijn beschikking. Negentig hele liters om al je spullen voor acht maanden in op te bergen. Het blijkt dat je tijdens zo’n reis erg inventief wordt. In het begin kom je steeds ruimte te kort, maar hoe langer je onderweg bent hoe beter je leert pakken. Ja, aldoende leert men! Het voordeel van reizen met meerderen is dat je per persoon minder hoeft mee te sjouwen. Eén kooktoestel, één zoutvaatje, minder reservebanden etc, etc. Eigenlijk kan de landkaart van Australië ook thuis blijven want Ligfietscentrum Brielle heeft de reizigers een GPS meegegeven voor tijdens de vakantie. GPS op de fiets, ben je er eenmaal aan gewend, dan wil je niet meer zonder.
Omdat ik zelf al ruim twee jaar verslaafd ben aan de Garmin GPSmap 60Cx, heb ik deze ook aan de Aussigangers geadviseerd. Zo weten ze altijd precies waren ze zitten en waar ze heen kunnen. Verder kunnen ze natuurlijk op onze steun rekenen, want mocht er bijvoorbeeld plotseling iets nodig zijn, dan sturen we het per omgaande op. We zijn dag en nacht bereikbaar voor ze.

Op dinsdag 10 juli zal ik ze met onze bus en trailer naar Schiphol brengen. Ook voor ons gaat het avontuur dan beginnen en zal de fantastische reis die we bijna 20 jaar geleden maakten, ongetwijfeld weer zeer levendig terug komen in onze herinnering. Mannen, we wensen jullie alvast veel succes, maar vooral ook heel veel plezier tijdens jullie trip “Daar Beneden”.”

Kom weer gezond terug,

Ab en Ineke