Eigenlijk had ik de titel ‘De Wraak van Team Ligfiets’ willen noemen, maar ik blijf even bij de windrichtingen. Waarom wraak, denkt u nu? Nou, dat zal ik even haarfijn uitleggen.

Wij zijn deze vakantie op verschillende manieren op de proef gesteld; soms door het ontbreken van bewegwijzering (hallo Limburg), soms door het ontbreken van verharde wegen (hallo Limburg), soms door mongolide medeweggebruikers (hallo Limburg) maar het meest zijn wij getergd door het weer.
Weet u nog? In het eerste verhaal van deze vakantie vond ik het nodig om het voordeel van wind mee te noemen. Dat hebben we geweten. Vrijwel de complete weg naar het zuiden hadden we wind tegen. De regen – vooral miezer waar je zo lekker nat van wordt – was ook een nadeel, hoewel we er goed mee om konden gaan. Gewoon gaan, natter word je niet.
Maar! Nu de wraak. Zoals u nu weet (of reeds wist), Moeder Natuur (niet God want die bestaat niet) heeft ons op de proef gesteld. Een ronde door Nederland gaat niet zonder slag of stoot gefietst worden. Gelukkig keerde ons geluk toen wij het nodig hadden. Na Nijmegen was het knallen; 104 km, 89 km, 141 km (!) en 121 km werd er – achtereen (!) – gereden. De wind kwam langzaam weer in de rug en de zon begon te schijnen. Ook die 89 km is iets om trots op te zijn; op die dag zijn we dwars door Limburg (deels onverhard dus) naar het Drielandenpunt gefietst. Juist, op 321 meter hoogte. De dag erna – die met 141 km – hadden we er gewoon zin in.
Ook met kamperen hadden we niet altijd geluk. Erik had drie teken en ik zat onder de muggenbulten na een nachtje wildkamperen, we hebben veel wakker gelegen van de nachtelijke kou, hebben smerige douches en wc’s zonder pleepapier meegemaakt… maar gelukkig hebben we nu prijs. Na een paar campings in het Zeeuwse Noord-Beveland te hebben gebeld zakte de moed ons even kort in de schoenen; ze zaten allemaal vol. Dankzij Google en Kok konden we een minicamping in het pittoreske plaatsje Geersdijk vinden. Perfecte douches, rustige omgeving, gratis stroom en (niet onbelangrijk) goedkoop. De camping heet Willemhoeve en ik ga gewoon even schandalig reclame maken: als je in de buurt bent en je zoekt een goede camping, voilà! Willemhoeve in Geersdijk.
Dit is dan ook de slagroom op de taart die gerechtigheid heet. Wij hebben gezweet, we hebben geploeterd, we hebben ervoor gevochten, en we hebben gewonnen (zoals altijd). Morgen én overmorgen zijn over voor de laatste rit van 80 nogwat kilometer naar Rotterdam. Pakken we gewoon beet. Na 454 km in de laatste vier dagen kan weinig een succesvolle afsluiting van deze nu al legendarische vakantie in de weg staan. Hoezee!